انجیر

انجیر آشنایی و کاشت

انجیر

با نام علمی .Ficus carica L از خانواده Moraceae می باشد.گیاه انجیر ، بومی ایران و

اسیای صغیر است. این گیاه، در سرتاسر مدیترانه تا جزایر قناری به حالت وحشی

می روید.بیولوژی فلورال یا زیست شناسی گل در درخت فیگ (خوراکی)، موضوع بسیار

پیچیده ای است اما خوشبختانه بعضی از واریته های گیاه فیگ ، بدون تلقیح یا گرده

افشانده شدن ، میوه تولید می کنند.گیاه فیگ ، درختی با جاذبه است که  می تواند

تا ارتفاع ۱۰ متر ، رشد نماید و پس از اینکه کاشته شد ، عادت به رشد نسبتا بوته ای

را اختیار می کند یا می پذیرد .برگ های این درخت  ، در سطح رو، به رنگ سبز

تیره و خشن و زبر و بدون مو  و در سطح زیر به رنگ سبز کم رنگ و پوشیده از کرک با

موهای ریز می باشند. دو نوع از این درخت (فیگ) وجود دارد. یکی کاپری که معروف

به انجیر وحشی یا نر و دیگری اهلی (کاشتنی) یا انجیر ماده می باشد.

میوه

واریته هائی از فیگه  که بدون نیاز به گرده افشاندن، میوه تولید می کنند نیز ایجاد

شده است. میوه های این درخت خوراکی ، گلابی شکل  یا نیمه کروی بوده و سایز با

اندازه و بزرگی آن ها ، به طور قابل ملاحظه ای ، از یک واریته به واريته دیگر تغییر می کند.

رنگ پوست میوه ها، بسته به نوع رقم و درجه رسیده بودن ، به رنگ سفید مایل به زرد،

سبز ، متمایل به زرشکی یا ارغوانی بودن ، تغيير می کند. در میوه های گیاه فیگ  :

انرژی ۵۴ کیلو کالری - کربو هیدرات ۱۳ میلی گرم - ویتامین C در حدود ۵ میلی گرم در هر

۱۰۰ گرم از گوشت) وجود دارد و قطر میوه در حدود ۴۵ میلی متر است

کاشت و داشت

اگر این درخت (فیگ) پرورشی یا کاشته شده باشد آن را با گرفتن تکه هائی روینده یا

رشد آور یا از طریق تکثیر غیر جنسی یا رویشی و معمولا قلمه ها که جزئی از اسکلت و

بدنه واریته ای مولد میوه می باشند زیاد می کنند زیرا آن ها هستند که میوه هایی با

کیفیت بالا ایجاد می کنند با وجود این، یکی از صفات یا خصوصیاتی که مورد توجه بسیار

زیاد اصلاح نژاد کنندگان با زادآوران می باشد این حقیقت است که بعضی واریته ها، بدون

گرده افشانده شدن ،میوه تولید می کنند. این واریته ها، میوه هائی تولید می کنند که آب

دار تر، کم شیرین تر از آن گونه هائی هستند که با انجام گرده افشانی میوه تولید می کنند.